Blogs
Inclusiever onderwijs: wat houdt jou bezig? Welke prachtige voorbeelden en welke beren op de weg kom jij tegen? Deel jouw observaties, dilemma’s, visie, mening of vragen in een blog. Extra leuk: maak er een ‘Incloesje’ bij!
Geïnspireerd op de bekende Loesje – de zwart-witte teksten, kaarten en posters heb je vast wel eens gezien – publiceren wij op deze website bij blogs ook spreuken die je laten glimlachen, doen nadenken of inspireren. Stuur jouw ‘Incloesje’ in!
Deel jouw idee voor een blog en/of Incloesje
Lees de nieuwste blogs
De verkiezingen zijn achter de rug. De formatie is nog lang niet klaar. Ondertussen vragen veel mensen in het onderwijs zich af: krijgt passend of zelfs inclusief onderwijs straks wel voldoende aandacht in het nieuwe regeerakkoord? Misschien een logische vraag. Maar we gaan toch niet wachten op Den Haag? Inclusie ontstaat in de lerarenkamer!
In Nederland beschikken we over een rijke traditie waarin regulier en gespecialiseerd onderwijs elkaar aanvullen en versterken. Die traditie verdient het om gekoesterd en verder uitgebouwd te worden.
Het was een eenvoudige vraag van een moeder, tijdens een gesprek over inclusief onderwijs. De vraag bleef bij mij hangen. Omdat die zo ‘normaal’ klink. Natuurlijk wil je als ouder dat je kind de ondersteuning krijgt die nodig is.
Elke dag draait voor mij om werken aan inclusief onderwijs. Dat betekent voor mij: passend onderwijs bieden waarin iedere jongere zich gezien voelt en zich kan ontwikkelen, zoveel als mogelijk ook thuisnabij.
Je hoort het op het schoolplein. Aan de eettafel. In de supermarkt. ‘Doe eens NORMaal!’, ‘Dat is toch niet NORMaal?’ en: ‘Kun je niet gewoon NORMaal doen?’ We zeggen het vaker dan we doorhebben.
Iedereen hoort erbij. Daar zijn we het snel over eens. We willen scholen waar ieder kind zich welkom voelt, gezien wordt en zich kan ontwikkelen. Maar waarom leggen we in de praktijk nog zo vaak de nadruk op wat het kind moet veranderen? Of beter gezegd: op ‘het probleem’ in het kind? Onze systemen spreken soms een andere taal.
Inclusiever onderwijs. Daar kan niemand tegen zijn … Toch? In een samenleving die diverser wordt is het natuurlijk belangrijk dat kinderen samen opgroeien en elkaars verschillen leren waarderen. Toch blijkt inclusief onderwijs realiseren in de praktijk niet vanzelfsprekend.
Onlangs kwam ik deze foto van mijzelf tegen, van lang geleden. (Jong)lerend en spelend in de keuken. Nu er afgelopen week in politiek Den Haag weer veel is gesproken over onderwijs, moest ik aan dit beeld denken. Jammer dat het nauwelijks over het vák van de leerkracht ging, want het dagelijks jongleren van de leerkracht in de klas is waar onderwijs écht om draait.
In onze landelijke onderwijsorganisatie staat één principe centraal: de scholen vormen het hart in ons besturingsmodel. Als bestuurder zie ik het als mijn taak om scholen te ondersteunen bij het realiseren van hun ambities.
Volgens het droombeeld het ministerie van OCW deelt over inclusief onderwijs, moeten we in 2035 zover zijn dat alle leerlingen ongeacht hun achtergrond, talenten of beperkingen in hun eigen buurt naar dezelfde school kunnen gaan.
Geen gesloten plaatsingen meer in jeugdhulp: dat is een goede zaak. Alle instellingen voor gesloten jeugdhulp werken daar naartoe en zij zijn of gaan ook kleinschaliger werken.
Op 29 mei debatteert de Tweede Kamer met demissionair onderwijsminister Paul en staatssecretaris Van Ooijen over passend onderwijs. Daarin wordt over tal van belangrijke zaken gesproken, zoals de zorgen om blijvende problematiek van thuiszittende kinderen en jongeren.
Gespecialiseerd onderwijsbestuurders Gijs de Bont en Johan van Triest pleiten voor een breder gesprek over inclusief onderwijs