Samen verantwoordelijk voor alle leerlingen
Preventief samenwerken: dat is het doel van het OCO-overleg in de regio Roermond. OCO staat voor Ondersteuning Coördinatoren Onderwijs. Maak kennis met ondersteuningscoördinatoren Girlie Koopman (Wings Roermond), Vivian Bruijsten (ROER College Schöndeln), Diana Mennen (Bisschoppelijk College Broekhin), Ann Donckers (Praktijkonderwijs Roermond), Andrea Strohbücker (Yuverta vmbo Roermond) en Ron Mennen (De Ortolaan Roermond). Samen bespreken zij tijdens hun overleggen de hulpvragen van hun leerlingen en lossen die op. Voor hun samenwerking bedachten zij een mooi motto: “Bij elkaar komen is een begin, bij elkaar blijven is vooruitgang, met elkaar samenwerken is een succes.”
De MaatwerkAlliantie Midden-Limburg draait om effectieve samenwerking tussen onderwijs, gemeente, jeugdhulp, zorg en arbeidsmarkt. En dan op alle ‘niveaus’: van bestuurders tot onderwijsprofessionals. Doel is kansrijk onderwijs voor alle jongeren in de regio – thuiszitten aanpakken en dat natuurlijk liefst voorkomen.
Ook de ondersteuningscoördinatoren van een aantal scholen zochten elkaar op om intensiever samen te werken. En natuurlijk zijn méér collega’s van méér scholen van harte welkom om aan te sluiten, nodigt Ron Mennen namens zijn collega’s uit.
“We komen zes keer per jaar bij elkaar om hulpvragen van leerlingen te bespreken”, licht Ron toe. “Zo brengen we expertise samen. Ons doel is om van expertise delen te komen tot expertise van de ander accepteren en inzetten. En van ingewikkelde trajecten, naar samen slim organiseren.”
Elkaar helpen
“Expertise van de ander kan jouw leerling helpen”, vult Andrea aan. “Girlie had vorig jaar een leerling voor wie Wings geen passend aanbod had”, vertelt Diana. “Die konden we door onze samenwerking wel iets passend bieden. Dat soort voorbeelden stimuleert om onze samenwerking nog intensiever te maken!”
Samen schooluitval voorkomen en vooral preventief aan de slag: dat is de missie van de ondersteuningscoördinatoren. “Er bestaan al mooie routes voor leerlingen”, weet Ann. “Vanuit het praktijkonderwijs werk ik nu nog vooral samen met De Ortolaan Roermond en de Herman Broerenschool, maar ik kan me goed voorstellen dat ook symbiosetrajecten met het vmbo veel kan bieden voor jongeren.”
Inclusief onderwijs kan niet alleen
Vivian: “Elke school heeft leerlingen van wie je denkt: die lopen misschien wel vast. Dat wil je natuurlijk voorkomen; soms is overstappen naar een andere school zelfs beter, of is dat tijdelijk zo. Of een mix! Wij hebben ook leerlingen die deels bij ons zijn en deels in het voortgezet speciaal onderwijs. Er zijn allerlei creatieve oplossingen mogelijk.”
Andrea: “Als we inclusief onderwijs willen, dan is dat als school alleen lastig te organiseren in één schoolgebouw. Daar heb je partners bij nodig – en ook zorg en dagbesteding.” “Het mooie van de MaatwerkAlliantie is dat we niet allemaal alleen het wiel hoeven uitvinden”, reageert Girlie. “In de alliantie werken bestuurders, directeuren, coördinatoren en leerkrachten samen. Op al die niveaus moet je afstemmen.”
Mandaat!
Een agendapunt hebben de coördinatoren in elk geval al wel. ‘Mandaat’ hebben om te doen wat nodig is en de leerling van andere scholen bijvoorbeeld ondersteuning te bieden, zónder meteen te beginnen over ‘bekostiging’ of ‘regels’ is belangrijk. Je wilt je als ondersteuningscoördinator namelijk wel gesteund voelen door directies en bestuurders.
Toekomstdroom?
Ron: “Ik hoop dat wij met ons overleg het goede voorbeeld geven. Als je elkaar kent en regelmatig spreekt, is de drempel om elkaar op te zoeken als je hulp nodig hebt, veel lager.”
Diana: “Het zou mooi zijn als we ons allemaal verantwoordelijk voelen voor álle leerlingen van onze scholen en dat wij de expertise die we in huis hebben, délen. En ik hoop dat leerkrachten en docenten dat ook zo gaan voelen.”
Andrea: “Ik hoop dat we écht iets in beweging brengen en elkaar helpen als wij vastlopen met het bieden van passende ondersteuning aan een jongere.”
Ann: “Ik ben adjunct-directeur onderwijs en ondersteuning van onze school. Dat maakt het makkelijker om soms beslissingen samen met mijn directeur-bestuurder te nemen. Ik gun de andere ondersteuningscoördinatoren ook dat zij steun krijgen van hun directeuren.”
Girlie: “Wij-zij gaat niet werken: onze leerlingen zijn onze gezamenlijke verantwoordelijkheid! Soms zijn we te braaf denk ik, we hebben ook lef nodig om te doen wat nodig is en met de vuist op tafel te slaan.”
Vivian: “Voldoende tijd en ruimte voor ondersteuningscoördinatoren en -teams is heel belangrijk. Ondersteuningscoördinator zijn is echt een functie, geen taak erbij.”